இழப்புகளும் வளற்சிக்கே.....
வளர்ந்து விட்ட தென்னை
வாடியது-தன்
உடலைப்பார்த்து!
தான் இழந்துவிட்ட
ஓலைகள் எத்தனை...
எண்ணிப் பார்த்தது
வடுக்களை...
கீழே வீழ்ந்து விட்ட
ஓலையொன்று
ஆறுதல் சொன்னது!
வந்து போகும்
சொந்தம் யாவும்
நிலைப்பதில்லை
எனது வீழ்ச்சியிலும்
உனக்கு வளர்ச்சியுண்டு!
இழப்பின் வடுவை-நீ
பாராதே....
தவித்திருக்கும்-மானிடர்கு
இளனீர் கொடு...!
உன் பிறப்பின் நோக்கை
அறிந்துவிடு...
அதனால் வடுவை பாராதே
வானை நோக்கி-இன்னும்
வளர்ந்து விடு..!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 கருத்துகள்:
Post a Comment